نظر آیت الله العظمی خامنه ای در رابطه با نوشتن دعا
* آیا پرداخت و دریافت پول در قبال نوشتن دعا جایز است؟
دریافت یا پرداخت مبلغی به عنوان اجرت نوشتن دعاهای وارده اشکال ندارد.
* دعاهایی که نویسندگان آن ها ادعا میکنند که در کتاب های قدیمی دعا نقل شدهاند، چه حکمی دارند؟ و آیا این ادعیه از نظر شرعی معتبر هستند؟ مراجعه به آنها چه حکمی دارد؟.
اگر دعاها از ائمه اطهار(ع) نقل و روایت شده باشند و یا مضامین آنها حق باشد، تبرّک جستن به آنها اشکال ندارد. همان گونه که تبرّک جستن به دعاهای مشکوک به این امید که از معصوم(علیه‌السلام) باشند، اشکال ندارد.
* آیا عمل به استخاره واجب است؟
الزام شرعی در عمل به استخاره وجود ندارد، ولی بهتر است بر خلاف آن عمل نشود.
* بنا بر آنچه گفته میشود در کارهای خیر، نیازی به استخاره نیست. آیا در مورد کیفیت انجام آنها و یا در مورد مشکلات پیش بینی نشدهای که در خلال انجام آنها ممکن است پیش بیاید، استخاره جایز است؟ و آیا استخاره راهی برای شناخت غیب محسوب میشود یا اینکه فقط خدا از آن آگاه است؟
استخاره برای رفع حیرت و تردید در انجام کارهای مباح است، اعم از اینکه تردید در اصل عمل باشد یا در چگونگی انجام آن. بنابراین در کارهای خیر که در آنها حیرت وجود ندارد، استخاره لازم نیست و همچنین استخاره برای آگاهی از آینده شخص یا عمل نمی باشد.
* آیا در مواردی مثل تقاضای طلاق یا عدم آن، استخاره با قرآن صحیح است؟ و در صورتی که شخصی استخاره کند ولی طبق آن عمل نکند، حکم چیست؟
جواز استخاره با قرآن یا تسبیح اختصاص به مورد خاصی ندارد، بلکه در هر امر مباحی که شخص راجع به آن تردید و حیرت داشته باشد به طوری که قادر بر اتخاذ تصمیم نباشد، میتوان استخاره گرفت و از نظر شرعی عمل به استخاره واجب نیست هر چند بهتر است انسان با آن مخالفت نکند.
* آیا استخاره با تسبیح یا قرآن در مسائل سرنوشت ساز مانند ازدواج جایز است؟
شایسته است انسان در اموری که میخواهد راجع به آنها تصمیم بگیرد، ابتدا تأمل و دقت کند و یا با افراد با تجربه و مورد اطمینان مشورت نماید و در صورتی که با این کارها تحیّر او برطرف نشد، میتواند استخاره کند.
* آیا چند بار استخاره برای یک کار صحیح است؟
چون استخاره برای رفع حیرت است، بنابراین بعد از برطرف شدن حیرت با استخاره اول، تکرار آن معنی ندارد مگر آنکه موضوع تغییر کند.
* گاهی مشاهده میشود نوشته هایی که متضمّن معجزات امام رضا(علیه‌السلام) هستند با قرار دادن آنها بین صفحههای کتابهای زیارت که در زیارتگاهها و مساجد وجود دارند، در بین مردم توزیع میشوند و ناشر آنها هم در زیر آنها نوشته است که هر کس آن معجزه‌ها را بخواند واجب است آنها را به تعداد خاص بنویسد و در بین مردم توزیع کند تا به حاجت خود برسد، آیا این مطلب صحیح است؟ و آیا بر کسی که آنها را میخواند، واجب است که به درخواست ناشر عمل نماید؟
از نظر شرعی دلیلی بر اعتبار این امور وجود ندارد و کسی هم که آنها را میخواند ملزم به عمل به درخواست ناشر مبنی بر نوشتن آنها نیست.
